الگوی پیش بینی کننده های کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در شهر یزد براساس آنالیز مسیر سازه های الگوی پرسید

مقدمه: بیماری آرتریت روماتوئید تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی کیفیت زندگی بیماران مبتلا دارد. آنالیز مسیر تکنیک آماری دقیقی است که جهت تعیین الگوی علی بهینه بین متغیرها مورد استفاده قرار می گیرد. این مقاله با هدف بکارگیری آنالیز مسیر مبتنی بر رگرسیون جهت تعیین الگوی پیش بینی کننده های کیفیت زندگی این بیماران با استفاده از سازه های الگوی پرسید ارایه می گردد. روش کار: این مطالعه تحلیلی مقطعی بر روی 181 بیمار سرپایی آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به یک مرکز روماتولوژی خصوصی در شهر یزد که طی نمونه گیری آسان بدست آمدند، انجام شد. ابزار کار پرسشنامه ای بود مشتمل بر سازه های الگوی پرسید که از طریق مصاحبه تکمیل گردید. پایایی و روایی پرسشنامه تایید شد و داده ها با استفاده از نرم افزار spss مورد آنالیز مسیر مبتنی بر رگرسیون قرار گرفت. نتایج: وضعیت سلامت و عوامل قادر کننده بطور مستقیم بر کیفیت زندگی موثر بودند که تاثیر وضعیت سلامت بیشتر بود. رفتارهای خود مراقبتی و عوامل مستعدکننده، تقویت کننده و قادرکننده نیز از طریق تاثیر بر وضعیت سلامت بطور غیرمستقیم بر کیفیت زندگی موثر بودند. با توجه به اثر کلی متغیرها بعد از وضعیت سلامت، رفتارهای خود مراقبتی دومین عامل پیش بینی کننده کیفیت زندگی می باشد و پس از آن عوامل قادرکننده قرار دارد. نتیجه گیری: الگوی پرسید می تواند به عنوان چارچوبی جهت طراحی مداخلات آموزشی به منظور ارتقا کیفیت زندگی در بیماران آرتریت روماتوئید به کار گرفته شود. عوامل قادرکننده، بعنوان مهمترین عامل مرحله تشخیصی آموزشی و اکولوژیک پیش بینی کننده کیفیت زندگی بیماران مشخص گردید که در هنگام طراحی مداخلات آموزشی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.